ریزش موی سکه ای( آلوپسی آره آتا )

ریزش موی سکه ای ( آلوپسی آره آتا )

اگر موهای سر شخصی در یک یا چند نقطه به طور ناگهانی بریزد آن فرد به ریزش موی سکه ای ( آلوپسی ( مبتلا شده است. اندازه نقاط ریزشی ۱- ۵ سانتی متر است. ریزش موی سکه ای در هر سنی دیده می شود ولی اکثر بیماران جوان هستند و کمتر از ۴۰ سال دارند.

مردان و زنان به یک نسبت مبتلا می شوند. شیوع بیماری ۱-۲ در هزار نفر می باشد.

معمولا ناحیه طاسی با موهای اطراف پوشیده و مخفی می شود. بیماران به طور اتفاقی مثلا در آرایشگاه متوجه ریزش موی سکه ای می شوند. پوست ناحیه طاسی صاف و طبیعی است و تنها مقدار کوتاهی از مو در آن دیده می شود.

ممکن است ریزش مو در سایر قسمت های بدن هم دیده شود . مانند موهای ابرو ها، مژه ها و ریش و سبیل. ریزش موی کل سر یا ریزش موهای سراسر بدن خیلی نادر است.

اگر موهای بالای گردن و دور سر به صورت نواری بریزد در اصطلاح پزشکی به آن ( افیازیس ophiasis ) می نامند. این شکل از ریزش موی سکه ای بسیار مقاوم به درمان است.

در بعضی از مبتلایان به ریزش موی سکه ای ، تغییراتی در سطح ناخن ها هم دیده می شود. مثلا ممکن است فرورفتگی های کوچک و یا خطوط طولی در یک ناخن یا همه ناخن ها مشاهده بشود.

علت ریزش موی سکه ای

هنوز علت دقیق بیماری مشخص نیست . یک عامل ناشناخته باعث تحریک سیستم ایمنی می شود. به نظر می رسد که سلول هدف سیستم ایمنی ، ملانوسیت های فولیکول های مو هستند زیرا در این بیماری موهای سفید نمی ریزد. اغلب مبتلایان به ریزش موی سکه ای از هر لحاظ سالم هستند. ریزش موی سکه ای در مبتلایان به سندرم داون بیشتر از افراد دیگر است. خیلی از بیماران احساس می کنند که به دنبال یک شوک روانی یا استرس شدید دچار ریزش موی سکه ای شده اند ولی از لحاظ علمی این موضوع اثبات نشده است.

در طاسی های کوچک اگر علی رغم درمان ، موها بعد از 1-2 سال رشد نکند می توان کاشت مو انجام داد.

برای درمان طاسی های بزرگ تر روش های درمانی زیر وجود دارد:

1-حساس سازی تماسی پوست سر با دیفن سیپرون (ایمونو تراپی موضعی)

2-بستری کردن بیمار و تزریق کورتون با دوز بالا (پالس کورتون)

3-شیمی درمانی

4-نوردرمانی